Skwer S. Moniuszki także jest jednym z najstarszych parków miejskich w Poznaniu. Dawniej nazywał się parkiem J.W. Goethego i powstał w 1870 roku. Z początku był ogrodem prywatnym. Jednak w 1905 roku radca Fehlan zakupił go i postanowił, że ustanowi jako park publiczny, który będzie dostępny dla wszystkich mieszkańców i turystów. Park znajduje się przy ulicach: Chopina, Alei Niepodległości, Liberta, a także Noskowskiego, w ścisłym centrum miasta. Skwer ma powierzchnię około 2,2 hektarów i jest jednym z mniejszych parków w mieście. Park otrzymał nazwę im. Stanisława Moniuszki tuż po odzyskaniu przez Polskę Niepodległości.
Zieleń Poznań
Na terenie skweru znajduje się fontanna, przy której warto się ochłodzić w upalne dni. Naprzeciwko fontanny łatwo dostrzec okazały Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki, który działa głównie jako teatr operowy. Pierwsze przedstawienie jakie miało miejsce w Teatrze Wielkim to ‘Czarodziejski Flet’ W.A. Mozarta, wykonany w 1910 roku. Od tego czasu teatr zaczął się rozwijać i wystawiać coraz więcej przedstawień operowych.
Roślinność i zwierzęta
Drzewostan parku jest bardzo bogaty, obecnie występują tam dęby szypułkowe (o sporych obwodach pni), buki, klony, grab, jesiony, a także grochodrzewy i kasztanowce. Niestety po wojnie i mrozie park był bardzo zaniedbany, co sprawiło, że wyginęło sporo gatunków drzew, między innymi: żywotniki i magnolie. Na początku lat 50-tych XX wieku w parku zamieszkało około 10 gatunków ptaków, były to: kosy, pleszki, szpaki i sikory.
W ogrodzie znajduje się pomnik Stanisława Moniuszki (wykonany przez Marcina Rożka), który został kompletnie zniszczony przez nazistów w czasach okupacji. Jednak gdy wojna się skończyła Edward Haupt wraz Wielkopolskim Związkiem Kół Śpiewaczych postanowił go odtworzyć i pozostawić w tym samym miejscu. W parku moniuszkowskim, w 1923 roku powstało także popiersie Fryderyka Chopina, jednak po około 40 latach zostało przeniesione do parku o jego imieniu.
Zieleń Poznań – dzięki takim parkom jak między innymi Stanisława Moniuszki, miasto żyje, nie jest szare i smutne, ma naprawdę wiele do zaoferowania.